در همان روزهاي دشواري كه خاندان گرامي پيامبر به عنوان اسير در شام و در بند استبداد بودند، روزي «يزيد»، امام سجاد عليه السلام و برادر، با يادگار ارجمند عمويش «عمر»، فرزند امام حسن عليه السلام - كه كودكي يازده ساله بود - نزد خويش فرا خواند؛ و با غروري نفرت انگيز به آن كودك هوشمند گفت: آيا حاضري با پسرم «خالد»كشتي بگيري؟

آن كودك هوشمند و شجاع در پاسخ او گفت: نه، اگر مي خواهي ما را بيازمايي، شمشيري به هر كدام از ما دو تن بده تا پيكار كنيم و آن گاه بنگر كه كدامين ما توانمندتريم!

يزيده به ياوه سرايي پرداخت و اين شعر را خواند كه:

شنشنة اعرفها من احزم

هل تلد الحية الا الحية

اين سبك و شيوه اي است كه از «اخزم» مي شناسم كه، دشمن جز دشمن نخواهد آورد و نخواهد پرورد.