شمار سرهاي سرفراز دليران كربلا هفتاد و هشت سر بود.

اين سرها را به اشاره ي «عمر سعد» ميان گروه هايي تشكيل دهنده ي سپاه اموي مسلك در عراق تقسيم نمودند و براي خويش خدمتي و تقرب به بارگاه استبداد و سركردگان آن «عبيد» و يزيد به اين ترتيب حركت دادند:

1- گروه «كنده» به سركردگي «قيس بن اشعث» سيزده سر.

2- گروه «هوازن» به سرگردگي «شمر» دوازده سر.

3- گروه «تميم» هفده سر.

4- گروه «بني اسد» شانزده سر.

5- گروه «مذحج» هفت سر.


6- و گروه هاي پراكنده ي ديگر دست در دست هم سيزده سر.

بدين سان سرهاي ياران و خاندان به خون خفته ي حسين عليه السلام بدين ترتيب به بارگاه شرربار استبداد هراس انگيز مذهبي هديه شد. [1] .