سپاهيان استبداد از شنيدن واپسين سخنان پيشواي آزادي و آخرين دفاعيات او در برابر پرونده سازي و ياوه سرايي يكي از سخنگويان خود سخت بر آشفته شدند، و همگي به سوي آن حضرت هجوم بردند.

منظره هولناكي بود! تو گويي خدا نشاني از مهر و عواطف انساني در دل هيچ يكي از آن مسخ شدگان و دنباله روان سياهكار استبداد نيافريده بود!

آري، آنان در حالي كه هنوز دفاعيات و روشنگري هاي آن حضرت به پايان نرسيده بود ريختند و وحشيانه سر نازنين او را از بدنش جدا ساختند!

هلال در پايان گزارش خويش مي افزايد: راتسي كه من از بي رحمي و خشونت كيشي سپاه يزيد غرق در بهت و حيرت شدم و گفتم: به خداي سوگند ديگر در هيچ كاري با شما همگام نخواهم شد.