اينجا بود كه پيشواي شهيدان همه را به محاكمه كشيد و فرمود:

«فبم تستحلون دمي و ابي الذائد عن الحوض غدا يذود عنه رجالا كما يذاد البعير


الصادر عن الماء، و لواء الحمد في يد ابي يوم القيامة؟»

قالوا: «قد علمنا ذلك كله، و نحن غير تاركيك حتي تذوق الموت عطشا.»

پس چگونه و به كدامين جرم و به چه گناهي ريختن خون مرا روا مي شماريد؟

و به چه مجوزي براي كشتن من همدست و همداستان شده ايد، در حاليكه پدرم در روز رستاخيز صاحب حوض كوثر است و آن چشمه ي جوشان در اختيار اوست و گناهكاران و ظالمان را به فرمان خدا از نوشيدن آب حيات باز مي دارد؛ همان گونه كه شتر تشنه را از آب باز مي دارند؟

و نيز در حالي كه پرچم ستايش و سپاس در روز رستاخيز بر دست تواناي اوست، چگونه با فرزندش اينگونه رفتار مي كنيد؟