جلاد نيرنگباز و خشونت كيش اموي فت:هان اي «مسلم»! به من بگو با چه انگيزه و هدفي به اين سرزمين آمدي؟

«بما اتيت هذا البلد و امرهم ملتئم فشتت أمرهم بينهم و فرقت كلمتهم؟»

آيا نه اين است كه نظم و امنيت در اين جامعه حاكم بود، و تو با آمدنت آن را فرو پاشيدي؟ آيا نه اين است كه بذر پراكندگي و اختلاف در جامعه افشاندي، و با تشويش اذهان عمومي، همه را به جان هم ريختي و وحدت و امنيت ملي را به خطر افكندي؟!

سفير آزادي فرمود:

«ما لهذا أتيت، و لكنكم اظهرتهم المنكر و دفنتم المعروف و تامرتم علي الناس بغير رضي منهم و حملتموهم علي غير ما امركم الله به، و عملتم فيهم باعمال كسري و قيصر فاتياهم لنامر فيهم بالمعروف و ننهي عن المنكر و ندعوهم الي حكم الكتاب و السنة و....»

آنچه تو مي بافي دروغ و تهمتي رسوا بيشتر نيست، چرا كه من نه به انگيزه افشاندن بذر پراكندگي و درگيري به اين شهر آمده ام و نه براي ايجاد تشويش اذهان و به خطر افكندن حقوق مردم؛ نه هرگز.

بلكه اين شما خودكامگان خشونت كيش و نيرنگباز هستيد كه ستم و حق كشي و پايمال ساختن حقوق و آزادي مردم را همه جا هويدا ساخته و سبك وشيوه ي عادلانه و انساني و مردمي و كارهاي شايسته را نابود كرديد، و بدون رأي و رضايت آگاهانه و آزادانه ي مردم با زور و فريب قدرت ملي و امكانات عمومي را به انحصار خويش در آورديد و مردم در بند استبداد سياه و مذهب سالاري دروغين و هراس انگيز خود را با واژگونه ساختن مقررات دين خدا به بيراهه اي كه مي خواستيد برديد، و چيزي كه خدا روا نداشته و نخواسته بود، به نام مقدس او بر آنان تحميل


نموديد، و در جامعه ي آنان به جاي امانت داري و دادگري و پاسخگويي و محاسبه پذيري و نقد طلبي و جابه جايي قدرت با رأي و نظر مردم، به نام اسلام پيامبر آن، شيوه ي استبدادگران ايران و روم را بنياد، و بر آن اساس رفتار نموديد؛ و ما در اين شرايط سياه حاكميت استبداد و اختناق و انحصار و سانسور، آمده ايم تا با روشنگري و مسالمت مردم را به كارهاي شايسته و روش هاي عادلانه و خداپسندانه فراخوانيم. آمده ايم تا همگان را خيرخواهانه و بشر دوستانه از ستم آشكار و نهان، و مستي و پستي بازداريم. آمده ايم تا مردم را به مقررات نجات بخش قرآن و سبك و سيره ي مترقي و مردمي و بشر دوستانه ي پيامبر دعوت كنيم. و نيك انديشان مي دانند كه ما نه تنها در نظر و منطق كه در ميدان عمل و رفتار شايستگي و برازندگي اين كار سترگ را داريم و آنان ما را به شهر و ديار خويش دعوت كرده و خواستار ما هستند؛ بنابراين آشوبگر و نمك ناشناس و تشويق گرا اذهان و شكننده امنيت و وحدت ملي و قانون ستيز شما هستيد كه نه رأي و نظر و دعوت مردم را به رسميت مي شناسيد و نه عمل به دين خدا و قانون او را بر مي تابيد يا ما؟ كدام يك؟