از سوي ديگر جلاد خون آشام اموي، «محمد بن اشعث» [1] را فراخواند و با برگزيدن او به سركردگي گروهي از اوباش و مردم ناآگاه كه خود را مسلمان هم مي پنداشتند! به او دستور داد تا «مسلم» را دستگير و احضار كند.

هنگامي كه سپاه «عبيد» به در سراي آن شير زن رسيد، و «مسلم» صداي سم مركب هاي آنان را شنيد، زره ي خود را بر تن كرد و بر مركب نشست و براي دفاع از حق حيات و آزادي و امنيت خويش به تجاوزكاران اموي مسلك تاخت.

او با شهامت و شجاعتي وصف ناپذير گروهي از تاريك انديشان را به خاك هلاك افكنده بود كه فرمانده آنان فرياد برآورد كه:

«يا مسلم! لك الأمان.»

هان اي جوانمرد! تو در امان هستي و ما ديگر با تو نمي جنگيم.

او فرمود: امان و پيمان مكاران و بدكاران چه ارزشي دارد؟ و چگونه مي توان به امنيت دادن آنان اعتماد كرد؟

«و اي امان للغدرة الفجرة؟»

و آن گاه به پيكار دليرانه ي خويش ادامه داد، و به خواندن اين سروده هاي شورانگيز


پرداخت:

أقسمت لا اقتل الا حرا

و ان رايت الموت شيء نكرا

أكره أن أخدع او اغرا

او اخلط البارد سخنا مرا

كل امري ء يوما يلاقي شرا

اضربكم و لا اخاف ضرا

سوگند ياد كرده ام كه جز آزادمردي و اصلاح طلب سر بر بستر شهادت نگذارم، اگر چه مرگ را - جز هدفمند و در راه حق - پديده اي ناخوشايد مي نگرم.

برايم ناخوشانيد است كه فريب بيدادگران را بخورم، و يا با نيرنگ آنان مغرور گردم و تن به اسارت دهم.

برايم خوشايند نيست كه گرمي و تلخكامي زندگي را به خنكي و گوارايي آن بياميزم، و با ايمان و شهامتي كه در خود سراغ دارم، براي درنگي كوتاه در اين جهان ناپايدار در برابر ظالمان و پايمال گران حقوق انسان ها سر فرود آورم.

هر انساني سرانجام روزي و روزگاري هدف رويدادهاي شرربار و انسان نماهاي شرارت پيشه قرار مي گيرد، و من اينك شما تجاوزكاران اموي مسلك را، در دفاع از حق و عدالت با قدرت و قوت قلب هدف شمشير ستم ستيز خويش مي سازم و از هيچ گزندي نمي هراسم. [2] .

سپاهيان استبداد فرياد بر آوردند كه:هان اي «مسلم»! فرمانده ما دروغ نمي گويد و فريبي در كار نيست. ما نمي خواهيم به تو دروغ بگوييم، و تو را فريب دهيم؛ بلكه اگر به راستي دست از پيكار بكشي در امنيت خواهي بود؛ اما آن آزاد مرد حق طلب، بدون توجه به وعده هاي پوچ دشمن به پيكار دليرانه ي خويش ادامه داد تا سرانجام بر


اثر زخم هاي بسياري كه بر پيكرش وارد آمد و بر اثر خونريزي شديد ضعف بر او چيره شد، مورد يورش سخت قرار گرفت و يكي از سپاهيان شوم استبداد از پشت سر با نيزه اش ضربتي سخت بر او وارد آورد، و آن شيرمرد از اسب بر زمين افتاد، و به بند اسارت كشيده شد.