آن حضرت براي خواندن نماز مغرب وارد مسجد كوفه شد، ودر حال نماز بود كه آن ده نفر نيز از فشار فضاي ترور و وحشتي كه دگر باره در حال تحميل بود، پراكنده شدند؛ و سفير حسين عليه السلام پس از نماز و نيايش، خود را تنهاي تنها يافت!

او پس از تين كه خود را تنها يافت، گام به كوچه هاي كوفه نهاد و آمد تا به در سراي بانويي آزاده و آگاه رسيد، در آن جا درنگ نمود و از صاحب خانه كه نامش «طوعه» بود آب خوردن خواست.

آن شير زن آگاه و نوانديش به درون خانه رفت و آب آورد و به آن حضرت داد، اما او پس از نوشيدن آب، گرفتاري خود را باز گفت، و از آن بانوي آزاده ياري


خواست؛ و او نيز آن حضرت را به سراي خويش دعوت كرد، و به او پناه داد.

آن زن پروا پيشه و شجاع پسري داشت كه از حضور «مسلم» در خانه آگاه شد، و با به جان خريدن ننگ جاسوسي، جريان را به هواداران استبداد گزارش كرد.