اي داد از ناسپاسي خودكامگان
راستي چگونه آن خودكامگان فرومايه و ناسپاس - با اين كه هنوز چيزي از روزگار درخشان پيامبر نگذشته بود - همه چيز را به بوته ي فراموشي سپردند؟
چگونه به خود اجازه دادند تا در برابر آن همه نيكي و بشر دوستي و نقش حياتي پيامبر در نجات و رستگاري جامعه، آن گونه در برابر فرزندان آنحضرت به ناسپاسي و بيداد روي آوردند، و حتي حقوق انساني آنان را نيز يكسره پايمال سم ستو ران استبداد سازند؟
چگونه به خود اجازه دادند كه با شكنجه و بيداري كه بر ميوه ي دل پيامبر روا مي دارند، خاطر خطير آن حضرت را آزرده، و كام خاندانش را تلخ و زهر آگين سازند؟ و چگونه روا دانستند كه با ريختن خون پاك فرزندان آزاديخواه پيامبر، شكوه و عظمت او را ناجيز شمارند، و كار گستاخي و وقاحت را به تحقير مقام پرفراز او برسانند؟!
پس آن همه سفارش پيامبر نسبت به خاندان و فرزندانش كجا رفت؟
و اينان در روز رستاخيز و به هنگام ديدار آن حضرت چه پاسخي در برابر بازخواست او خواهند داشت؟
واقعيت اين است كه اين تبهكاران آن چه را پيامبر ساخته و آراسته بود، در حاكميت پر اختناق و بيداد خود در هم نورديدند، و بر اثر عملكرد زشت و ظالمانه ي آنان، فرياد دين و شكايت اسلام و قرآن به آسمان برخاست.
راستي پناه بر خدا از آن دلي كه با يادآوري اين رويدادهاي زشت و ظالمانه نشكافد!
شگفت از غفلت روزگاران!
چرا مردم حق طلب و خداجو اندوه جانكاه اين فاجعه ي جگر خراش را - با روشنگري و رساندن شايسته و خردمندانه ي پيام ستم ستيز و آزادي خواهانه ي خون حسين عليه السلام در جاي جاي گيتي - نمي پراكنند و به همه ي گوش ها نمي رسانند؟
آيا نمي دانند كه هنوز ستم و استبداد در دنياي اسلام ميداندار است و همچنان عنان گسيخته و محاسبه پذير جولان مي دهد، و انتقام خون پاك و جوشان پسر پيامبر گرفته نشده، و قلب نازنين آن حضرت دردمند و داغدار است؟
آيا نمي دانند كه محبوب دل او گرفتار دشمن غدار و تاريك انديش گرديده و بر خاك پهن دشت نينوا افتاده است؟
آيا نمي دانند كه فرشتگان در اين سوگ سهمگين به پيامبر تسليت مي گويند، و پياميران خدا در اين اندوه و ماتم با او همراهي و همدردي مي نمايند؟
پس شما اي مردمي كه به آخرين پيام آور خدا و راه و رسم انساني و بشر دوستانه ي او وفادار هستيد! چرا در نثار اشك و آه بر فرزند دلبندش حسين عليه السلام و ياران فداكارش او را همراهي نمي كنيد؟
هان اي دوستدار فرزند گرانمايه ي فاطمه! تو را به خدا بر آن پيكرهاي به خون خفته اي كه بر روي ريگ هاي تفتيده ي نينوا افتاده اند، با مام ارجمندشان زهرا همناله شو!
واي بر تو! سيلاب اشك را از درياي ديدگان جاري ساز، و بر شهادت مظلومانه ي سروران و پيشويان راستين اسلام گريه سر ده! بدان اميد كه به پاداش پرشكوه آن كساني كه با خاندان رسالت در اين سوگ سهمگين همنوا و همدردند نايل آيي، و به نيك بختي و سعادت روز رستاخيز مفتخر گردي.