زنان مختار
مصعب هنگامي كه اسيران را به قتل رساند، زنان مختار را احضار نمود، به ام ثابت دختر سمرة بن جندب- كه يكي از همسران مختار بود- گفت: عقيده ات درباره ي مختار چيست؟
ام ثابت گفت: من چنان مي گويم كه تو درباره ي او مي گوئي. مصعب او را آزاد كرد.
عمره دختر نعمان بن بشير انصاري را گفت: تو چه مي گوئي؟
عمره گفت: خدا او را رحمت كند، او بنده ي صالح خدا بود [1] .
مصعب او را زندان كرد و به برادرش عبدالله بن زبير نامه نوشت: اين زن را عقيده بر آن است كه مختار پيامبر بوده است.
عبدالله در پاسخ او نوشت: او را بكش.
پس يكي از مأموران مصعب عمره را با سه ضربه به قتل رساند در حالي كه او فرياد مي زد و مي گفت: يا ابتاه.
در آن هنگام برادر او ابان بن نعمان بن بشير به قاتل سيلي زد و به او گفت: اي ناكس! او را عذاب كردي تا در خون خود غلطيد و جان داد.
آن مأمور، ابان را نزد مصعب آورد و ماجرا را براي او بازگو كرد.
مصعب گفت: او را رها كنيد زيرا منظره ي فجيعي را مشاهده كرده است! [2] .
پاورقي
[1] يعقوبي در تاريخش آورده است که عمره در پاسخ مصعب گفت: مختار مردي با تقوي و پاک و روزه دار بود. مصعب به او گفت: اي دشمن خدا! تو او را ميستائي و تزکيه ميکني؟! پس دستور داد او را گردن زدند و اين اولين زني است که در اسلام او را با اين کيفيت به قتل رساندند (تاريخ يعقوبي 264 /2).
[2] کامل ابن اثير 275 /4.