همانگونه كه ذكر كرديم هر كس از مردم كوفه كه خود را از شركت كنندگان در قتل حسين عليه السلام مي دانست، چندان كه توانسته اند فرار كردند: بعضي به مكه گريختند و به عبدالله بن زبير ملحق شدند، و بعضي به بصره و به مصعب بن زبير پيوستند، و گروهي در بيابان ها پراكنده گرديدند، مختار آنان را تعقيب مي كرد و هر كدام را كه بر


آنها دست پيدا نمي كرد خانه ي آنان را خراب مي نمود از آن جمله خانه هاي:

1- محمد بن اشعث بن قيس كندي: خانه ي او در قريه اي كه در جنب قادسيه واقع شده بود، مختار گروهي را براي دستگيري او فرستاد قصر او را احاطه كردند و وارد قصر گرديده او را نيافتند، معلوم شد فرار كرده است، خبر به مختار دادند، او دستور داد خانه و قصر او را ويران نمايند و با مصالح آن، خانه ي حجر بن عدي را- كه زياد منهدم كرده بود- بنا كردند.

2- عبدالله بن عروه ي خثعمي: او نيز فرار كرد و همان كس است كه مي گفت: من دوازده تير به اصحاب حسين پرتاب نمودم، پس به امر مختار خانه ي او را نير خراب كردند [1] .

3- اسماء بن خارجه: او از جمله كساني است كه در قتل مسلم بن عقيل نقش داشت، مختار گفت: قسم به پروردگار آسمان و رب نور و ظلمت، آتشي از آسمان فرود آيد و خانه ي اسماء را بسوزاند، چون سخن مختار به گوش او رسيد گفت: ابواسحاق (مختار) با سجع سخن گويد ديگر در كوفه جاي ماندن نيست، از خانه اش بدر آمد و به بيابانها فرار كرد.

مختار دستور داد خانه ي او و بني اعمامش را منهدم كردند [2] .

4- عبدالله بن عقبه ي غنوي: مختار كساني را بسوي او فرستاد، او را نيافتند و آگاه شدند كه به جزيره گريخته است. او كودكي [3] از اهل بيت را كشته بود، پس خانه ي او را خراب كردند [4] .


5- شبث بن ربعي: او نيز با گروهي از اشراف كوفه به طرف بصره فرار كرد، مختار دستور داد خانه ي او را خراب نمودند [5] .

6- سنان بن انس: سنان نيز بنا بر نقل ابن اثير از جمله فراريان به بصره بود، مختار دستور دستگيري وي را داده بود، ولي چون او را نيافتند خانه ي او را خراب كردند [6] .