چون عبدالله بن مطيع از قصر خارج گرديد، بقيه ي كساني كه در قصر بودند از اشراف و بزرگان كوفه، از مختار خواستار امان گرديدند، مختار آنان را امان داد، آنگاه آنان از قصر بيرون آمده و با مختار بيعت كردند، مختار آنان را مورد تفقد قرار داد و با آنان مهرباني كرد و با رفتار پسنديده با آنان عمل نمود [1] .