ابراهيم و سپاهيانش بيرون آمدند تا به محله ي خويش رسيد و يارانش كه در آنجا بودند گرد او جمع شدند و با آنان در كوچه هاي شهر تا پاسي از شب راه مي رفتند و از مواضعي كه سپاهيان ابن مطيع در آنجا مستقر بودند پرهيز مي كردند تا اينكه به مسجد «سكون» رسيدند، يك دسته از سپاهيان زحر بن قيس كه فرمانده اي نداشتند در آنجا مستقر بودند، ابراهيم بر آنان حمله كرد و آنان را به طرف ميدان كنده عقب راند و آنان را تعقيب مي كرد و مي گفت: خدايا! تو مي داني كه ما براي اهل بيت پيامبر تو غضب كرديم پس ما را بر اينان پيروز گردان.