پس از آنكه مختار سخن گفت، عبد الرحمن بن شريح رئيس آن گروه كه به مدينه نزد محمد بن حنفيه رفته بودند بپاخاست و گفته هاي مختار را تأئيد كرد و چنين گفت:


ما خواستيم بر خود و بر عموم مردم حقيقت روشن شود، به مدينه نزد مهدي (محمد بن حنفيه) فرزند علي عليه السلام رفتيم و از او راجع به اين قيام و آنچه مختار ما را به آن دعوت مي كند پرسش نموديم، به ما فرمان داد تا او را كمك كنيم و در راه هدفي كه دارد مبارزه نمائيم و به آنچه فرمان دهد اطاعت كنيم، با خوشحالي و اطمينان كامل بازگشتيم، شك و ترديد و دو دلي از ما برطرف شد و اكنون با بصيرت و بينائي كامل اقدام به جهاد با دشمنان مي كنيم، شما كه حاضريد به غائبين اطلاع دهيد تا خودشان را آماده كنند.

پس از عبد الرحمن يكي پس از ديگري از آنان كه به مدينه رفته بودند بپاخاسته و همانند عبد الرحمن قيام و دعوت مختار را تأييد كردند [1] .