سيبور را با اين نام در معاجم بلدان نيافتم ولي مقتل نويسان آن را از جمله ي منازل بين راه شام ذكر كرده اند. (رياض الاحزان 83).

آنان بناچار از «كفر طالب» كوچ كرده و به «سيبور» رسيدند. از حضرت امام سجاد عليه السلام در اين منزل نيز شعري چند نقل كرده اند.

پيرمردي از هوادران عثمان، مردان «سيبور» را گردآورده و گفت: زينهار! فتنه


مكنيد، راه دهيد تا مانند ديگر شهرها از اينجا بگذرند! جوانان امتناع كردند، پل ارتباطي آن منطقه را خراب كردند و سلاح برگرفته آماده ي جنگ شدند. از طرفين تني چند كشته شدند. ام كلثوم عليها السلام دعا نمود كه خداوند ارزاق آنها را ارزان و آبشان را گوارا سازد و شر ستمگران را از آنان بازدارد.

از امام سجاد عليه السلام نقل شده كه اشعاري را در «سيبور» خوانده است كه از آن جمله اين بيت است:



آل الرسول علي الاقتاب عارية

و آل مروان يسري تحتهم نجب [1] .