تكريت بلده اي است بين بغداد و موصل به بغداد نزديكتر است و فاصله ي آن تا بغداد 30 فرسخ مي باشد و در غرب دجله واقع شده است (مراصد الاطلاع 268 /1).

در كامل بهائي آمده است: چون سر امام عليه السلام را نزد كوفه بيرون آوردند، مأموران ابن زياد از قبايل عرب بيمناك بودند كه شايد هنوز قدري از غيرت ديني كه در ايشان باقي مانده آنان را وادارد كه سر امام عليه السلام را از دست ايشان بگيرند، از اين روي دور از جاده ي اصلي و از بيراهه حركت مي كردند!

ابو مخنف نقل كرده است كه: سر مقدس را از شرق «حصاصه» [1] برده و از «تكريت» گذشتند و والي آنجا را از ورود خود آگاه كردند او افراد بسياري را با پرچم به استقبال آنان روانه نمود! و اگر كسي از صاحت سر سؤال مي كرد مي گفتند:


خارجي است! [2] .

مردي نصراني كه آن سر را ديده و آن پاسخ را شنيده بود با خود گفت: اين چنين نيست كه مي گويند، اين سر حسين بن علي فرزند فاطمه است و من خود در كوفه بودم كه او را شهيد كردند؛ ساير نصرانيان از اين واقعه آگاه شدند و به تعظيم و اجلال آن حضرت ناقوسها را شكستند و گفتند: خداوندا! از شومي و عصيان اين قوم كه فرزند پيغمبر خود را كشته اند به تو پناه مي بريم.

كوفيان چون اين حال را مشاهده كردند راه بيابان را در پيش گرفته و از آنجا كوچ كردند! [3] .