حجم خسارات و تلفات دشمن بغايت سنگين و زياد بود. ياران امام عليه السلام با وجود كمي تعدادشان دشمن را تار و مار كرده و ضربات مهلكي بر آنها وارد آورده بودند بگونه اي كه بعضي از مورخين گفته اند: خانه اي در كوفه نبود مگر آنكه از آن صداي نوحه و گريه بلند بود. در بعضي از مقاتل تعداد كشتگان لشكر عمر بن سعد را هشت هزار و هشتاد نفر ذكر نموده اند [1] .

البته با توجه به شجاعت فوق العاده ي امام عليه السلام و برادران و فرزندان و ديگر عزيزان او، و نيز ايثار و فداكاري اصحاب آن حضرت، اين تعداد مبالغه آميز بنظر نمي رسد، بعنوان نمونه تنها امام عليه السلام يكهزار و نهصد و پنجاه تن را به قتل رسانيده است [2] ؛ همچنين حضرت عباس بن علي عليه السلام وقتي يك تنه حمله نمود به شريعه كه از آن چهار هزار نفر محافظت مي نمودند همه از هم گسيختند و تعداد زيادي از آنان به خاك مذلت غلطيدند [3] كه تعداد مقتولين را قبل از ورود به شريعه بر حسب آنچه روايت شده است هشتاد نفر ذكر كرده اند [4] ؛ و لشكر دشمن در برابر حضرت علي اكبر عليه السلام ناتوان و حيران مانده بود و با آنكه تشنه كام بود صد و بيست نفر را به قتل رساند [5] ، كه بعضي اين تعداد را دويست نفر ذكر كرده اند [6] . و همينطور ديگر عزيزان از اهل بيت و اصحاب شجاع و فداكار امام عليه السلام.