نوشته اند كه: حر به امام حسين عليه السلام گفت: هنگامي كه عبيدالله بن زياد مرا سوي تو روانه كرد، و از قصر بيرون آمدم، از پشت سر آوازي شنيدم كه مي گفت: اي حر! شاد باش كه به خيري روي آوردي! چون به پشت سرم نگريستم، كسي را نديدم! با خود گفتم: اين چه بشارتي است كه من به پيكار حسين عليه السلام مي روم؟! و هرگز تصور نمي كردم كه سرانجام از شما پيروي خواهم كرد.

امام عليه السلام فرمود: به راه خير هدايت شدي [1] .

[1] مثيرالاحزان 59.

و در نقل ديگر آمده است که حر به حضرت عرض کرد: اي سيد من! پدرم را در خواب ديدم به من گفت: در اين ايام کجائي؟ گفتم: بيرون آمدم تا سر راه حسين قرار بگيرم، او بر من فرياد زد: واويلا تو را چکار با فرزند رسول خدا؟ اگر مي‏خواهي معذب و در آتش خالد باشي به جنگ او بيرون رو و اگر دوست داري که جد او شفيع تو باشد و در قيامت با او محشور گردي او را ياري نما و در راه او مجاهده کن. (وسيلة الدارين 127).