بعد از اين ملاقات، عمر بن سعد به لشكرگاه خود بازگشت و به عبيدالله بن زياد طي نامه اي نوشت: خدا آتش فتنه را بنشانيد و مردم را بر يك سخن و رأي متحد كرد! اين حسين است كه مي گويد يا به همان مكان كه از آنجا آمده، بازگردد، يا به يكي از مرزهاي كشور اسلامي برود و همانند يكي از مسلمانان زندگي كند، و يا اينكه به شام رفته تا هر چه يزيد خواهد درباره ي او انجام دهد!! و خشنودي و صلاح امت در همين است [1] !