پس از شهادت حجر بن عدي، معاويه در صدد دستگيري عمرو بن الحمق [1] - كه

از صحابه ي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم و از ياران خاص علي عليه السلام و از دوستان حجر بن عدي بود- برآمد، و سرانجام او را به دستور معاويه در اطراف موصل به قتل رسانيدند و سر او را از بدن جدا كرده به نيزه زدند و براي زهر چشم گرفتن از مردم در معابر عمومي به گردش درآوردند و بعد به شام بردند و آن را در دامن همسرش كه زنداني معاويه بود، انداختند، و همسر شجاع و وفادارش براي معاويه اين پيام را فرستاد كه جنايتي بس بزرگ را مرتكب شدي و انساني نيكوكار و پاك را به قتل رسانيدي [2] .

شهادت اين صحابي بزرگ نيز توانست افكار عمومي را- كه با شهادت حجر بن عدي كاملا تحريك شده بود- نسبت به حكومت اموي بيشتر بدبين كند.

[1] عمرو بن الحمق نزد بسيارِي از قبيله خزاعه است. او بعد از عام حديبيه و يا در حجة الوداع نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم آمد و اسلام آورد و از اصحاب او گرديد و احاديثي را از او فراگرفت، سپس از جمله شيعيان علي عليه‏ السلام گرديد و در کوفه سکونت کرد و در جنگهاي جمل و صفين و نهروان حضور داشت، و بعد از شهادت علي عليه‏ السلام به حجر به عدي که ياران علي عليه‏ السلام را رهبري مي‏کرد کمک نمود، و پس از قتل حجر کوفه را به طرف موصل ترک نمود و در آنجا ساکن غاري گرديد، عامل موصل کسي را به طلب او فرستاد و سر او را از تن جدا ساخته نزد زياد فرستاد که او نيز دستور داد سر را از بلدي به بلد ديگر حمل کردند تا به نزد معاويه بردند، و اين اولين سري بود که در اسلام از شهري به شهر ديگر حمل گرديد. (الستيعاب 173 /3). و اردبيلي نقل کرده است که سر او را به دستور معاويه بر نيزه نصب کردند (جامع ‏الرواة 620 /1).

[2] تاريخ‏ يعقوبي 232 /2.