جعده بن هبيره، خواهرزاده ي حضرت علي عليه السلام، مادر او دختر ابي طالب است. گفته شده كه جعده در زمان پيامبرمتولد شده است ولي از صحابه پيامبر متولد شده ولي از صحابه ي پيامبر نيست و در كوفه سكونت نموده است. ابن عبدالبر و ابن منده و ابي نعيم و ابن اثير او را از صحابه شمرده اند، و ابن حجر در «تقريب» او را توثيق كرده است. كسي كه استواري او را در جنگ صفين با دائي خود علي عليه السلام را ملاحظه كند، قوت ايمان و دفاع او از اهل بيت برايش معلوم مي گردد (تنقيح المقال 211 /1).

فرزندان جعده نامه ي ديگري براي امام حسين عليه السلام نوشته و در آن از حسن نظر مردم كوفه خبر دادند و اشتياق آنان را نسبت به سفر امام عليه السلام به كوفه گوشزد كردند و


نوشتند: ما ياران شما را ملاقات كرديم و در ميان آنها كساني را ديديم كه به گفتار آنان اطمينان داريم، آنها در دشمن ستيزي معروفند و در دشمني با پسر ابوسفيان و بيزاري از او استوارند. و در آن نامه از امام حسين عليه السلام خواسته شده بود كه نظر خود را بوسيله ي نامه اعلام دارد.