ألرابع عشر: أن لا يذكر ما ينقص الأنبياء العظام و الأوصياء الكرام اذا أراد رفع مقامات الأئمة (عليهم السلام).

حفظ حرمت مقام أنبياء

از نصايح قابل توجه آن است كه سخن و مطلبي را بازگو نكند كه موجب نقض مقام انبياء عظام و أوصياء كرام باشد جائي كه مي خواهد مقامات ائمه و پيشوايان معصوم (عليهم السلام) را بالا ببرد.

مقصود آن است كه گوينده يا مادح اهل بيت (ع) آگاه به حدود و مرزها باشد در جايگاه تعريف ائمه (ع) مقام و مرتبت آنان را آن قدر بالا و متقابلا مقامات انبياء (ص) را آن چنان پائين نياورد تا شأن پيشوايان (ع) را بيشتر نمايد اين امر خلاف مصلحت واقعي است و هر كدام داراي مقامات و عناوين ويژه هستند و اوصاف و خصوصيات آنان تعبدي است و نمي توان آنچه را كه دل ما مي خواهد به آنان نسبت دهيم يا آنچه را مي خواهيم از آنان سلب نمائيم بلكه هر چه خداوند متعال در لسان وحي يا در كلام نبي به آنان نسبت داده است در همان حد گام برداريم و تجاوز از آن حد، گناه و معصيت بزرگ است.