شوذب از رجال و بزرگان شيعه و از جنگجويان انگشت شماري بود. حافظ حديث و حامل آن از علي (ع) بود. صاحب الحدائق الورديه گفته است: شوذب براي شيعيان مي نشست و مردم شيعه براي أخذ حديث به خدمت او مي رسيدند و او شخصيت ممتازي داشت. ابومخنف گفته است: شوذب مولاي خود عابس را بعد از آمدن مسلم به كوفه از كوفه تا مكه براي رساندن نامه مسلم (رض) به حضرت، همراهي كرد و با او ماند تا به كربلا آمد و چون آتش جنگ شعله ور شد مشغول جنگ شد سپس عابس او را صدا كرد و از نيت او جويا شد و پاسخي داد كه. قبلا نقل شد و دوباره به ميدان رفت و مانند پهلوانان اقدام به جنگ كرد و آن گاه به. قتل رسيد. كه رحمت خاص الهي شامل حالش باد!