خطبه ام كلثوم
سيد بن طاووس گويد: ام كلثوم، دختر علي (ع) در آن روز در حالي كه بلند بلند گريه مي كرد، از پس پرده اين خطبه را خواند:
اي كوفيان! شرمتان باد! چرا حسين را رها كرديد و كشتيد؟ و زنانش را به اسارت گرفتيد و سوگوار كرديد؟ اي مرگ بر شما! از رحمت خدا به دور مانيد! واي بر شما! آيا مي دانيد چه خطاي بزرگي مرتكب شده ايد؟ و چه گناهي را به دوش گرفته ايد؟ و چه خون هايي را ريخته ايد؟ و چه دختراني را سوگوار كرده ايد؟ و چه دختراني را غارت كرده ايد؟ و چه اموالي را به تاراج برده ايد؟
بهترين مردان پس از پيامبر را كشتيد و قلب هايتان از رحم و شفقت تهي شد! آگاه باشيد كه حزب خداوند رستگارند و حزب شيطان زيانكار.
آنگاه اين شعر را خواند:
قتلتم اخي صبرا فويل لامكم
ستجزون نارا حرها يتوفد
سفتكم دماءا حرم الله سفكها
و حرمها القرآن ثم محمد
الا فابشروا بالنار انكم غدا
لفي سقر حقا يقينا تخلد
و اني لأبكي في حياتي علي اخي
علي خير من بعد النبي مولد
بدمع غزير مستهل مكفكف
علي الخد مني ذائبا ليس تجمد [1] .
راوي مي گويد صداي آه و ناله و نوحه سرايي مردم بلند شده زنان موي پريشان كردند و خاك بر سرشان مي ريختند. صورت هاشان را خراش مي دادند و بر رخساره مي زدند و فرياد آه و واويلا سر مي دادند. مردان نيز گريستند، چنانكه مانند آن روز، زنان و مردان را كسي گريان نديده بود.
پاورقي
[1] برادرم را مظلومانه کشتيد. واي بر مادرهاتان که به زودي آتشي فروزان را به پاداش خواهيد گرفت.
شما خونهايي را ريختيد که خداوند و محمد (ص) و قرآن ريختن آنها را حرام کردهاند.
بدانيد و يکديگر را به عذاب بشارت دهيد. زيرا که فردا به طور قطع در جهنم جاودانه خواهيد شد.
تا زندهام بر برادرم ميگريم، بر بهترين کسي که پس از پيامبر ولادت يافته است.
با اشکي فراوان و ريزان که پيوسته بر گونههاي من جاري است و خشک نميشود.