فضيلت ياد كردن سيدالشهداء هنگام نوشيدن آب
حضرت سكينه دختر امام حسين عليه السلام فرمود: چون پدرم شهيد شد، او را در آغوش گرفتم و بيهوش شدم، در آن حال شنيدم كه مي فرمود:
شيعتي ما ان شربتم ري عذب فاذكروني
أو سمعتم بغريب أو شهيد فاندبوني
اي شيعيان من، هر وقت آب خوشگوار نوشيديد مرا ياد كنيد، و هر زمان نام غريب يا شهيدي شنيديد بر من گريه كنيد. [1] .
داود رقي گويد: خدمت امام صادق عليه السلام بودم، آن جناب آب طلب نمودند، چون نوشيدند رقت كردند و چشم مباركشان پر از اشك شد و گريستند.
سپس فرمودند: اي داود، خدا قاتل حسين عليه السلام را لعنت كند،
«فما أنغص ذكر الحسن للعيش، اني ما شربت ماء باردا الا ذكرت الحسين، و ما من عبد شرب الماء فذكر الحسين عليه السلام (و أهل بيته) و لعن قاتله الا كتب الله له مأة ألف حسنة، و محي (حط) عنه مأة أبلف سيئة، و رفع له مأة ألف درجة، و كان كأنما أعتق مأة ألف نسمة، و حشرة الله تعالي يوم القيامة أبلج الوجه (ثلج الفؤاد)».
«چه اندازه ياد حسين زندگي را ناگوار مي كند، هيچگاه آب سرد ننوشم جز اينكه ياد حضرت حسين عليه السلام كنم، و هر كس آب نوشد و حضرت حسين و اهل بيتش را ياد كند، و كشنده ي او را لعنت
نمايد، خداوند صد هزار حسنه براي او بنويسد، و صد هزار گناه از او محو كند، و صد هزار درجه براي او بالا برد، و گويا صد هزار بنده آزاد كرده است، و خداوند متعال در روز قيامت او را با قلبي مطمئن (با صورتي درخشان) محشور فرمايد» [2] .
در حضور يكي از ائمه طاهرين عليهم السلام سخن از يكي از شبهاي متبركه و فضيلت آن و ثواب احياء و اعمال خيري كه در آن شب انجام گيرد به ميان آمد. يكي از حاضران گفت: آه كه من در آن شب غافل بودم و آن را به غفلت گذرانيدم. و بر فوت آن شب تأسف مي خورد.
امام عليه السلام فرمود: عمل تو در آن شب از همه بيش و ثواب تو از همه بيشتر بود، چون در آن شب آب خوردي و امام حسين عليه السلام را ياد كردي و با ظالماني كه بر او ظلم كردند لعنت كرده، و از ايشان تبري نمودي. [3] .
در حديث ديگر است كه هر كس آب بياشامد و از تشنگي امام مظلوم در كربلا ياد كند و بر قاتلان سيدالشهداء عليه السلام لعنت كند، ثواب كسي را دارد كه اطفال سيدالشهداء عليه السلام را در روز عاشورا آب داده، و ثواب كسي را دارد كه آن حضرت را در روز عاشورا اجابت نموده باشد، و در ركاب آن جناب شهيد شده باشد.
در حديث ديگر فرمود: مثل آنست كه هزار پيامبر خدا را از تشنگي نجات داده باشد، و هزار مرتبه در ركاب امام عادلي شهيد شده باشد. [4] .
پاورقي
[1] مصباح کفعمي : 741.
[2] امالي صدوق : 142 م 29 ح 7، کامل الزيارت : 106 ب 34، کافي: 391:6 باب نوادر از أشربه ح 6.
[3] حديقة الشيعة : 513، لئالي الأخبار: 332:2.
[4] انوار الشهادة : 159 ف 14.