ابن حسن بن زيد بن حسن بن علي بن ابيطالب

و اين دو با علي بن زيد هر سه در لشكر ناجم بودند، و چون علي بن زيد وضع ناجم و ادعاي دروغ و حال او را دانست درصدد برآمد تا نظر سركردگان لشكر او را به سوي خود جلب كند، و وضع ناجم را به اطلاع آنها رسانيد، و آنها را به بيعت با خويشتن دعوت كرد و چون اين خبر به گوش ناجم رسيد، او محمد و طاهر، هر سه را گردن زد. [1] .

و اين جريان در زمان خلافت معتمد اتفاق افتاد، ولي چون خروج او در زمان مهتدي بود ما نام او را در زمره كشتگان زمان مهتدي ذكر كرديم.