ابن عبدالله بن حسين بن علي بن حسين بن علي بن ابيطالب

حسين بن محمد پس از يحيي بن عمر در كوفه خروج كرد، مستعين (خليفه عباسي) مزاحم بن خاقان را با لشكري بسيار به دفع او فرستاد، چون مزاحم به نزديك كوفه رسيد حسين بن محمد از كوفه خارج شد و از راه ديگري برفت تا خود را به سامرا رسانيد، در آن وقت مردم با معتز بيعت كرده بودند، حسين بن محمد نيز چون به سامرا رسيد با وي بيعت كرد و مزاحم نيز وقتي از اين جريان خبر يافت از كوفه بازگشت.

حسين بن محمد مدتي در سامرا ماند و آنگاه از آنجا فرار كرد و دوباره درصدد خروج برآمد، و اين بار او را دستگير ساخته به سامرا آوردند و ده سال و اندي در زندان بود تا اينكه معتمد او را در سال 268 آزاد كرد، و براي سومين بار در حوالي كوفه خروج نمود و فتنه و فسادي برپا كرد تا در سال 269 او را دستگير ساخته و نزد موفق آوردند، وي او را در واسط به زندان افكند و سال 270 و 271 در زندان بود سپس از دنيا رفت و موفق دستور داد نماز بر او خوانده، دفنش كردند.

و حسين بن محمد چنان بود كه خروجش براي دفاع از حق و مورد رضاي خاندان خود باشد و من گروهي از مردم كوفه را ديدم كه مردماني را كه با وي خروج كرده بودند مورد توبيخ و سرزنش قرار داده و آنان را دشنام مي دادند.