حسين بن علي بن حسن صاحب فخ
از آن جمله: حسين بن علي بن حسن بن حسن بن حسن صاحب فخ بود.
كنيه اش ابوعبدالله، و مادرش: زينب، دختر عبدالله بن حسن است. و مادر زينب، هند دختر ابي عبيدة بن عبدالله بن زمعه است. و زينب، خواهر پدر و مادري محمد، ابراهيم و موسي است.
و هنگامي كه حسين كودك بود، مادرش او و برادرش را مي رقصاند و مي گفت:
تعلم يا ابن زينب و هند
كم لك بالبطحاء من معد
من حال صدق ماجد و جد [1] .
مردم به زينب و شوهرش علي بن حسن، به خاطر عبادت زيادي كه مي كردند، مي گفتند: الزوج الصالح.
و چون پدر و برادر و عموها و پسران و شوهرش همگي به دست منصور كشته شدند از آن پس زينب جامه هاي پشمين خشن به تن مي كرد و تا هنگامي كه از اين جهان رفت جامه ديگري نپوشيد.
و هرگاه براي آنها نوحه سرايي مي كرد آن قدر گريست كه بيهوش شد، و هيچ گاه در مرثيه خود نام منصور را نمي برد، يكي به خاطر ترس از او و ديگري براي آنكه دشنام به او سبب تشفي قلب و خموشي آتش درونش نگردد.
و هيچ گاه بيش از اين جملات نمي گفت:
يا فاطر السماوات والارض، يا عالم الغيب و الشهادة، الحاكم بين عباده، احكم بيننا و بين قومنا بالحق و أنت خيرالحاكمين. [2] .
احمد بن سعيد به سندش از موسي بن عبدالله بن موسي از عمه اش رقيه، دختر موسي بن عبدالله، روايت كرده كه گفت: عمه ام زينب تا روزي كه از اين جهان رفت هيچ گاه جامه شقايق را از تنش بيرون نكرد، و مقصودش از جامه شقايق همان جامه پشمين بود.
و برطبق روشي كه ما در اين كتاب داريم پيش از آنكه كيفيت قتل حسين بن علي صاحب فخ [3] و داستان قيام او را ذكر كنيم ابتدا نام كساني را كه از خاندان او در جنگ كشته شدند نقل كرده، آن گاه دنباله داستان آنها را بيان مي داريم.
پاورقي
[1] اي پسر زينب و هند مي داني که در بطحاء چه اندازه پشتيبان و اندواخته داري از دايي ها و اجداد شوکت مند و مخلص و راستگو.
[2] اي آفريننده آسمانها و زمين، اي داناي غيب و شهود؟ در ميان بندگان خود حکم مي فرمايي. ميان ما و قوم ما به حق حکم فرما زيرا بهترين حاکمان هستي.
[3] جايي است نزديک مکه معظمه.