اين كتاب به زبان عربي و در دو جلد چاپ و منتشر شده است. مؤلف آن بهاءالدين علي بن عيسي اربيلي از مردم شهر اربل در نزديكي موصل و شمال عراق، در يك خانواده كرد شيعه متولد شده است. او مردي دانشمند بوده و در بغداد اقامت داشته و در سال 693 هجري از دنيا رفته است.

اربلي كتاب كشف الغمه را در تاريخ چهارده معصوم تأليف كرده، و چون در زمان زوال دولت بني عباس بوده و ديگر شيعه آن وحشت را از متعصبان نداشته است، لذا او در اين كتاب بحث از اميرالمؤمنين عليه السلام را بيش از ساير ذوات مقدسه ي چهارده معصوم عليهم السلام نگاشته است؛ به اين معني كه 400 صفحه از جلد اول كتاب فقط درباره ي آن حضرت است به طوري كه خود مي گويد مقيد بوده درباره ي هر كدام از چهارده معصوم نخست روايات اهل تسنن را بياورد و بعد روايات شيعه را تا استدلال به آن نزد مخالفان محكمتر باشد.

در شرح حال حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام و قيام آن حضرت و آمدن به كربلا و شهادت حضرت و ياران باوفايش بيشترين مطلب را از كتابهاي اهل تسنن آورده است. زيرا سنيان اهميتي به نقل شيعه در ماجراي شهادت خامس آل عبا نمي دادند، و او براي الزام خصم اين كار را كرده است.

به هر حال همان مقدار كه او وقايع كربلا را نقل كرده كتابش در مقتل امام شهيد جزو مآخذ است و علماي ما به آن استناد جسته اند.

مقولات او درست و قابل قبول است و چيزي كه نادرست باشد در آن نيست.