اولا: بايد دانست كه مراد از زيارت مخصوصه آن است كه معصوم - عليه السلام - فلان امام را در فلان روز معين زيارت كرده و امر به زيارت در آن روز فرموده و حكم به استحباب زيارت آن امام در آن روز معين نموده. و روز اربعين از ايام زيارت مخصوصه است كه حضرت صادق آل محمد در اين روز حضرت سيدالشهداء را زيارت كرده و امر فرمود مردم را زيارت آن جناب در آن روز نمايند. و بيان استحباب و ثواب آن را بيان فرمود.

چون اين مقدمه را دانستي، پس بدان كه خلاف است كه روز اربعين چه روز است. مشهور در ميان علماء آن است كه روز اربعين بيستم ماه صفر است. و لكين شيخ بهائي - اعلي الله مقامه - فرموده است كه روز اربعين نوزدهم ماه صفر است.

[1] به جهت اين كه اربعين به معني چهل است و آن روزي كه حضرت سيدالشهداء را شهيد كردند، دهم محرم بود، پس چون از روز دهم حساب كنيم، چهلم آن، نوزدهم صفر خواهد شد و اما بيستم صفر پس آن بيست و يكم از قتل آن جناب خواهد بود نه بيستم. و اين قول در نهايت ضعف است و قول اول مشهور است به شهرتي كه دور نيست كه


دعواي اجماع بر آن شود، بلكه في الحقيقه اجماعي است، و بناي عمل اماميه خلفا عن سلف بر آن جريان يافته و سيره بر آن جاري شده، بلكه دور نيست كه دعواي ضرورت مذهب شيعه بر آن متحقق باشد. و اما اين كه روز بيستم از قتل آن حضرت نوزدهم صفر خواهد شد چنان چه شيخ بهائي فرموده پس جواب از آن اين است شايد امام چهلم را از روز يازدهم محرم محسوب داشته باشد و چون از روز يازدهم حساب كردي چهلم روز بيستم صفر خواهد بود. و مي توان گفت كه شايد آن اربعين كه امام - عليه السلام - را امام ديگر زيارت مخصوصه نموده، محرم آن سال ماه كسر داشته، پس از روز قتل چون حساب كني چهلم روز بيستم صفر خواهد بود زيرا كه محرم بيست و نه روز بوده و يا اين كه آن ماه محرم كه حضرت سيدالشهداء - عليه السلام - در آن ماه شهيد شد كسر داشته. پس اربعين آن روز بيستم خواهد بود. پس از آن اربعين روز بيستم صفر بودن به متابعت اربعين اول استقرار يافته و يا اين كه امام در روز بيستم صفر امر كرد كه مردم آن جناب را زيارت مخصوصه كنند و آن را اربعين مسمي نموده، خواه آن روز چهلم از روز قتل شود و خواه چهلم از روز بعد از قتل شود. پس مفري از قول مشهور نخواهد بود - و الله العالم.