بازگشت

در ذكر مصيبت آن حضرت از «جاماسب نامه»


بدان كه جاماسب منجم بوده و او متدين به دين زردتشت و معتقد به كتاب زند و پازند و استا بوده، و دين زردشت (ظاهرا آتش پرستي بود، كه اگر چه از بعضي اخبار برمي آيد كه او نيز يكي از پيغمبران بوده) و او استخراج سلاطين روزگار كرده در كتابي كه آن را جاماسب نامه گويند. و وضع كتابت آن بر طريق صفحات جفر جامع است. و از آن كتاب خبر تا سلاطين صفويه به دست نيامده. و علامه ي مجلسي آن كتاب را تحصيل كرده. اگر چه آن كتاب از كتب سماويه نيست، ليكن مؤيد مقام است. و او زياده از يك هزار سال قبل از بعثت خاتم أنبياء بوده. در آنجا نوشته است كه:

بعد از اين در فلان سال شخصي دعوي نبوت مي كند، و او را دختريست و دامادي دارد كه دنيا به او رو نمي كند، مگر در آخر عمر.پس او را مي كشند و او را از دختران پيغمبر دو پسر است كه يكي را به زهر مي كشند و آن ديگر را مانند گوسفند قرباني در كنار نهر فرات ذبح مي كنند و عروسي او را مبدل به عزا مي نمايند.

و اين احكام را از قواعد نجوم استخراج نموده است.