فصل اول: در غرايب حوادث واقعه قبل از بعثت جناب ختمي مآب، در روزه گرفتن وحوش در عصر حضرت داوود، در مخاطبه ي خداي تعالي با حوت در فضائل عاشورا.

فصل دوم: در غرايب عاشورا در زمان حضرت رسالت پناه، در رفتن پيغمبر در روز عاشورا را به خانه ي فاطمه عليهاالسلام.


فصل سوم: در غرايب روز عاشورايي كه آن جناب را شهيد كردند، در لرزيدن زمين و خون باريدن از آسمان و نداء منادي و بلند شدن غبار و نزول جبرئيل به قتلگاه باريدن خاكستر از آسمان و سرخي مشرق، و سبب آن كه از ابن جوزي محكي است و غرايب عاشورا از طرق عامه و بيان سر امتداد اين حوادث در قلت و كثرت.

فصل چهارم: در غرايب حوادث عاشورا بعد از شهادت آن جناب، از آن جمله درچيزي كه مؤلف كتاب مشاهده نموده در جاري شدن خون از درختي در شام در روز عاشورا، در جاري شدن خون در روز عاشورا از سنگي در شهر حما،در جاري شدن خون از دو چشم سنگي كه به صورت شير است در بعضي از بلاد روم در روز عاشورا،در خون جوشيدن در عاشورا از سنگي كه در شهر موصل است،در خون آلوده بودن سنگهاي رودخانه سمنان در عصر روز عاشورا در بعضي از سنوات،در آمدن مرغ خون آلوده به خانه ي فاطمه ي صغري و اشعار فاطمه ي صغري،در خون آمدن از درخت زرآباد رودبار در هر شب عاشورا يا روز آن، در جريان خون از درختي در الموت در روز عاشورا،در نسوزانيدن آتش در شب عاشورا مردمان را در قريه اي از قراي حيدرآباد دكن كه از بلاد هند است،در نسوزانيدن آتش در شب عاشورا در شهر منبئي كه از بلاد هند است،در نسوزانيدن آتش در روز عاشورا در بلاد ماچين در سر ظهور اين غرايب در روز عاشورا و بيان حكمت باطنه ي آن به هفت وجه، در اينكه اين غرايب بعضي مختص بر بعضي امكنه و بعضي علي الدوام و بعضي مختص به روز عاشورا و بعضي مختص به زماني خاصه.در مرثيه اي از انشاد مؤلف در مصايب روز عاشورا.