الف ) تبليغ اين معني كه اهل بيت و زنان و كودكان فرزند پيغمبر در مدينه و مكه امنيت ندارند.

ب ) بهره برداري تبليغي بيشتر جلوه گر شدن حركت امام .

ج ) تفهيم اين حقيقت كه براي اجراي امر به معروف و نهي از منكر بايد از همه امكانات استفاده كرد، خصوصاً از اين جهت كه آنها پيام رسان اصلي نهضت و تكميل كننده آن بودند!

د) تحريك عواطف به منظور هدايت و جذب .

4- سيراب نمودن لشكريان و مركب هاي دشمن به فرماندهي حر، كه اين عمل به تصوير كشيدن و به نمايش درآوردن اوج مروت و انسانيت بود كه مي توانست اثر تبليغي مهمي داشته باشد.

5 ـ ابراز مظلوميت به انحاء مختلف از جمله ابراز تشنگي و به عنوان نمونه آوردن كودك شيرخوار به ميدان مبارزه و اظهار جملاتي از اين قبيل كه :

«آي مردم ! آيا نمي بيند آب فرات را چگونه همچون شكم ماهيان موج مي زند، و يهود و نصاري و سگ ها و خوك ها از آن سيراب مي شوند، اما اهل بيت پيغمبر (ص) ازشدت عطش با مرگ دست در گريبان بمانند؟!

و اين ابراز مظلوميت و تشنگي نه به عنوان عجز بود، چرا كه او خليفة الله است وكل عالم به اذن الله در دست قدرت و نفوذ و سر بر فرمان اوست ، بلكه غرض امام :

الف ) نشان دادن چهره ضد انساني و ضد ديني دشمني بود كه چگونه در زير نقاب دينداري ، عوام را براي كشتن پسر پيغمبر بسيج كرده ؟!

ب ) بهره برداري از آخرين امكان تبليغات (تحريك عواطف ) به عنوان آخرين فرصت براي بيدار شدن مردمان غفلت زده .

ج ) به نمايش گذاشتن شدت حرص امام براي هدايت غافلان كه آن گونه كه خدا در وصف پيغمبرش فرمود: (حريص عليكم ، بالمؤمنين رؤف رحيم ) پيامبر در هدايت شما حريص و نسبت مؤمنان مهربان است .