از مهم ترين پيام هاي اين روز كه مي تواند سرلوحه و الگوي تمامي بشر در پيمودن مسير زندگي خويش باشد، عدم سازش با ستم گر و كنار نيامدن با ذلت و خواري و پستي است ، هم چنان كه امام (ع) مي توانست با يك امضاي ساده و گردن نهادن بر بيعت يزيد،خود و خانواده و اصحاب را از كشته شدن و اسيري نجات دهد و حتي به مال و مقام نيزدست يابد.

اما چه ساده انديشي است ، اگر حتي به ذهن خود راه دهيم كه امام براي لحظه اي هم به اين موضوع فكر كرده و دچار ترديد و دودلي گشته است . اصولاً از كسي كه در دامان پيامبر (ص) با تربيت علي (ع) و پرورش فاطمه (س) و همراهي حسن (ع) رشد نموده ، جزاين انتظاري نمي بايست داشت و اين گونه است كه امام سوار بر مركب خويش به سوي لشكر خصم رفته و پس از حمد و ثناي الهي و درود بر حضرت محمد (ص) و فرشتگان ورسولان الهي فرمود:

«أَلا وَ اءِن َّ الدَّعي َّ ابْن َ الدَّعَّي قَدْ رَكَزَ بَيْن َ اثْنَتَيْن ِ: بَيْن َ السَّلَّة ِ وَ الذِّلَّة ِ، وَ هَيْهات َ مِنَّاالِّذلَّة ، يَابَي اللهُ لَنا ذلِك َ وَ رَسُولُه ُ وَ الْمُومِنُؤن َ وَ حُجُورٌ طابَت ْ وَ حُجُورٌ طَهُرَت ْ وَ اُنُوف ٌحَميَّة ٌ وَ نُفُوس ٌ أَبيَّة ٌ،

مِن ْ أَن ْ نؤثِرَ طاعَة َ اللّئام ِ عَلي مَصارِع ِ الْكِرام ِ أَلا وَ اءِنّي زاحِف ٌ اليهم بِهذِه ِ الاسْرَة ِعلي كلب العدو ـ قِلَّة ِ الْعَدَدِ ـ وَخِذْله النّاصِرِ..؛

... آگاه باشيد! زنازاده پسر زنازاده مرا بين دو كار مخير گردانيد:

شمشير كشيدن يا خواري چشيدن و به دور باد كه ما به ذلت تن دهيم ، كه خدا ورسولش ومؤمنان بر ما نمي پسندد و دامن هاي پاك و پاكيزه و سرهاي پرحميّت وجان هاي والايي كه فرمان برداري فرو مايگان را بر كشته شدن با افتخار ترجيح ندهند.هان بدانيد كه من با اين خانواده ام با اين كه تعداد كمي هستند و ياوري ندارم با شمامي جنگم ...»