«حضرت سيدالشهدا قيام كردند برضد يزيد و شايد همانطور هم بود كه خوب، اطمينان به اين بود كه موفق به اينكه يزيد را از سلطنت بيندازند نشدند. اين اخبار مهم اينطور است كه ايشان مطلع بودند بر اين مطلب. در عين حال براي همين معني كه برضد يك رژيم ظالم قيام كنند ولو اينكه كشته بشوند، قيام كردند و كشته دادند و كشتند و خودشان هم كشته شدند.» [1] .

«و سيدالشهدا - سلام الله عليه - تكليف مي ديد براي خودش كه بايد او با اين قدرت مقاومت كند و كشته بشود.» [2] .

«تكليف بود آنجا كه بايد قيام بكند و خونش را بدهد تا اينكه اين ملت را اصلاح كند، تا اينكه اين علم يزيد را بخواباند و همينطور هم كرد و تمام شد. خونش را داد و خون پسرهايش را داد و اولادش را داد و همه چيزهاي خودش را داد براي اسلام.» [3] .

«حضرت سيدالشهدا را كشتند، اما اطاعت خدا بود، براي خدا بود.» [4] .

«امام حسين - سلام الله عليه - به همه آموخت كه در مقابل ظلم، در مقابل ستم، در مقابل حكومت جائر چه بايد كرد. با اينكه از اول مي دانست كه در اين راه كه مي رود راهي است كه بايد همه اصحاب خودش و خانواده خودش را فدا كند.» [5] .