فاصله ها و فشردگيهاي وقايع عاشورا جلب توجه مي كند، فشردگيها از نظر آن كه وقايع در يك روز اتفاق افتاد و توجه خوانندگان تاريخ را متوجه يك روز نمود.. فاصله ها از نظر اين شهادتهاي برجستگان بني هاشم و اصحاب هر كدام صحنه جداگانه تشكيل داد و سطري از صفحه عاشورا ساخت. سطرها از هم فاصله داشت. حروف نزديك هم بود. و بدين گونه واقعه عاشورا مانند صفحه= اي شد كه دستور زيبا نويسي كه اميرالمومنين - عليه السلام - به كاتب خود فرمود در آن رعايت شده است:

فرج بين السطور و قرمط بين الحروف، فان ذلك أجدر بصباحة الخط - نهج البلاغه - حكمت 315 (سطرها را از هم دور حروف را به هم نزديك كن تا منظره خط زيباتر شود).

مي توان گفت: در اين حكمت صادر از بيت عصمت دور نماي اصول هنر ديده مي شود.

در لوح تقدير دشمنان ابي عبدالله - عليه السلام - كه تبهكاران عاشورا بودند هم نقشي داشتند. آنها زمينه هاي تابلو عاشورا شدند، بلكه در حقيقت فضيلتهاي حسيني و رذيلتهاي آنان در يك ظرف زمان تحقق يافت، بلكه با هم مربوط بود و اين است كه گويي بدبختان در ساختن خوشبختي خوشبختان نقشي دارند، اين هم از بدبختي آنهاست!