براساس نظريه ي دفاع، امام حسين عليه السلام در همه حال از مدينه تا كربلا، موضع دفاعي داشت. پاسخ به آراي عمومي مردم كوفه نيز، تدبيري دفاعي بود، براي دفع خطرهاي احتمالي آينده و كسب موقعيتي ايمن تر. از اين رو، حتي پس از به دست گرفتن امارت كوفه نيز، دست به هجمه عليه مركز خلافت نمي زد.