تنها كسي كه درباره خرابه شام و درگذشت دختر چهار ساله امام حسين، گزارشي كوتاه ارائه كرده است عمادالدين حسن بن علي طبري صاحب كتاب كامل بهايي مي باشد كه وي نيز نامي از دختر متوفي نبرده است، مأخذ يگانه و اصلي عمادالدين طبري نيز كتاب حاويه در مثالب معاويه، از آثار قاسم بن محمّد بن احمد مأموفي از علماي سني است. [1] به جز منبع مزبور، در هيچ كدام از منابع معتبر و كهن، ذكري از حكايت دختري خردسال كه با ديدن سر بريده پدرش جان سپرد، به ميان نيامده است.

صاحب كتاب منتهي الآمال، شيخ عباس قمي نيز در كتاب خود (ج 1، ص 437)، داستان رقيه را از همين كتاب (كامل بهايي) برگرفته و نقل كرده است. سيد ابن طاووس نيز در كتاب الملهوف، گزارشي ديگرگونه و متفاوت آن هم به نام سكينه (نه رقيه) در خرابه شام نقل كرده و علاوه بر اين بجاي سر بريده امام حسين، ديدن پيراهن پاره آن حضرت را علت وفات سكينه دانسته است.