فقدان يا نقصان دانش و انديشه در جامعه، زمينه ساز هر گونه انحراف و تحريفي است. در اين زمينه، ميزان و سطح سواد عمومي جامعه، عامل مهمي است. در اين ميان تعداد باسوادان جامعه، سطح سواد اقشار و گروه هاي سني تأثيرگذار چون جوانان، ميانگين تحصيلات در جامعه، و نيز ميانگين سواد نخبگان و سكانداران هدايت امور جامعه، اهميت دارد. به يقين، در جامعه اي كه بيشتر افراد آن، بي سواد يا كم سواد باشند، ميزان و شدت شيوع تحريفات و خرافات بسيار بالاست. از سوي ديگر، اظهار مطالب درست و علمي و عميق از سوي عالمان آگاه نيز به سبب نبود قدرت هضم و درك آنها دشوار است.

مسئله ديگري كه ارتباط محكمي با دانش عمومي پيدا مي كند، بينش عمومي است كه با سطح كيفي دانش و اطلاعات ارتباط دارد. هر چه سطح بينش و فرهنگ عمومي - كه يكي از اركان آن دانش است - بالاتر باشد، روحيه پرسشگري، نقادي و نقدپذيري و نيز درك و تحليل موضوعات هم بالاتر خواهد بود كه نتيجه آن، از بين رفتن امنيت رواني براي مطرح كنندگان مطالب سست و بي پايه، و اعتلاي جايگاه عالمان و واعظان آگاه و مصلح است.