البته نه به آن معنا كه شبهه ريا را دربرداشته باشد بلكه به نيت قربة الي اللَّه و خالصاً لوجه اللَّه تظاهر كند و خود را اندوهگين و غمناك نشان دهد. اين معنا با توجه به زمان صدور حديث (زمان حكومت بني اميه) صحيح تر به نظر مي رسد. زيرا بني اميه هر سال روز عاشورا را جشن مي گرفتند و پيروان آنها در آن روز تظاهر به شادي و سرور مي كردند [1] و امام نيز با اين سخن شيعيان را دعوت مي كند كه هر طور شده در روز عاشورا و دهه محرم اظهار غم و اندوه كنند تا همدلي خود را با دوستداران اهل بيت عليهم السلام و تنفر خود را از آل يزيد نشان دهند.