الگو برداري
بهترين روش براي همرنگ بودن با يك شخص يا يك گروه، الگو قـرار دادن خـود آن شـخـص و يـا آن گـروه مـعـيـن اسـت. حـسين عاشوراآفرين و حماسه ساز كـربـلا سـرمـشـق خوب و الگوي ثابتي براي عاشورائيان است و اين نه ادّعا كه گفتار خـود شـهـيـد كـربـلا اسـت كه در راه مكه و كوفه، در يكي از منزلگاه ها پس از نماز، در ضمن خطبه اي، خود و خاندانش را الگوي شايسته و ثابت معرفي نمود و فرمود:
((.. فـَاَنـَا الْحـُسـيـنُ بـنَ عـَلي وابنُ فاطمةَ بنتِ رَسُولِاللّه صلي اللّه عليه وآله نَفْسي مَعَاَنْفُسِكُمْ وَاَهْلي مَعَ اَهْليكُمْ. فَلَكُمْ فِيَّ اُسْوَة)) [1] .
من حسين بن علي و فرزند فاطمه، دختر پيامبرم. من خودم شخصا با شمايم و خاندانم با خانواده شماست. در [گفتار و رفتار و معاشرتم] برايتان اُسوه و الگويم.
پـس اگـر بـخـواهـيـم عـاشـورايـي عـمـل كنيم لامحاله بايد حسين شهيد و شهيدان كربلا را الگوي خود قرار دهيم.
پاورقي
[1] مقتل خوارزمي، ج 1، ص 235.