بازگشت

فروختن دين به دنيا


اسـتـفـاده ابـزاري از ديـن بـراي اغـراض پـسـت دنـيـايـي، از ويـژگـي هـاي آشـكـار خـواص اهـل بـاطـل اسـت كـه مي توان آن را در رويداد عاشورا به روشني ديد. چنين كساني مصداق بارز مشركان سياه دلند كه قرآن مجيد آنان را چنين وصف مي كند:

(اِشـْتـَرَوْا بـِايـاتِ اللّهِ ثـَمـَنـا قـَليـلا فـَصـَدُّوا عـَنْ سـَبـيـلِهِ اِنَّهـُمْ سـاءَ مـا كـانـُوا يَعْمَلُونَ) [1] .

آيات خدا را به بهاي ناچيزي فروختند و [مردم را] از راه او باز داشتند. به راستي كه آنان چه كاري بسيار بد انجام دادند.

بـرافـراشـتـن صـدهـا جـلد قـرآن بـر فـراز نـيـزه هـا در جـنـگ صـفـّيـن از سـوي خـواص اهـل بـاطـل چيزي جز سپر قرار دادن آيات خدا براي دستيابي به دنيا نبود؛ چنان كه اميرمؤمنان فرمود:

(اَللّهُمَّ اِنَّكَ تَعْلَمُ مَا الْكِتابَ يُريدُونَ، فَاحْكُمْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ) [2] .

خدايا تو به خوبي مي داني كه اينان قرآن را نمي خواهند. پس، ميان ما و آنان داوري كن!

در واقعه كربلا نيز خواص اهل بـاطـل، بـا فـريـبـكاري و نيرنگ، جنايت كارترين و فاسق ترين فرد امّت را به عنوان امام و پيشواي اسلام معرفي كردند و عوام را به پيروي بي چون و چرا از او فراخواندند و حتي امام حـسـيـن (ع) را ضـد ديـن مـعـرفـي كـردنـد. عمرو بن حجاج يكي از اينان است. او در روز عاشورا فـريـاد برآورد: (اي كوفيان! به اطاعت از رهبر و اجتماع خويش پايبند باشيد و در كشتن كسي كـه از ديـن خـارج شده و به مخالفت با امام [يزيد] برخاسته است، ترديد نكنيد!) امام حسين (ع) با شنيدن اين سخنان كفرآميز، فرمود:

اي عـمـرو بـن حجاج! آيا مردم را بر من مي شوراني؟! آيا ما از دين خارج شده ايم و شما در دين اسـتـواريـد؟ بـه خـدا سـوگـنـد، وقـتـي مـرگـتـان فـرار سـد و بـا چـنـيـن اعـمـال نـنـگـيـنـي بـمـيـريـد، مي فهميد چه كسي از دين خارج شده و چه كسي سزاوار دوزخ است! [3] .

عمر بن سعد ـ فرمانده كوفيان ـ نيز چنين نيرنگي به كار برد. او در روز عاشورا پس از

نـمـاز عـصـر، فـرمـان حـمـله را بـا ايـن جـمـله صـادر كـرد: (يـا خـَيـْلَ اللّهِ رْكـَبـي وَ اَبـْشـِري) [4] .

يعني: اي سپاهيان خدا، سوار شويد [و حمله كنيد] و شاد باشيد كه پيروزيد! و امام حسين (ع) از نيرنگ و دين فروشي آنان پرده برمي دارد و مي فرمايد:

(فَسُحْقاً لَكُمْ يا عَبيدَ الاُْمَّةِ وَ شِرارَ الاَْحْزابِ وَ نَبَذَةَ الْكِتابِ وَ مُحَرِّفِي الْكَلِمِ وَعُصْبَةَ الاْ ثامِ وَ نَفَثَةَ الشَّيْطانِ وَ مُطْفِي ءَ السُّنَنِ، اَهؤُلاءِ تَعْضُدُونَ وَ عَنّا تَتَخاذَلُونَ) [5] .

نـفـريـن بـر شـما اي بردگان و بدترين گروه و پشت كنندگان به قرآن و تحريف كنندگان سـخـنـان و پشتيبانان گناهان و افسون شدگان شيطان و خاموش كنندگان سنّت ها! آيا اينان را ياري مي دهيد و ما را رها مي كنيد؟!


پاورقي

[1] توبه (9)، آيه 9.

[2] وقعة الصفين، ص 478.

[3] تاريخ طبري، ج 5، ص 435.

[4] همان، ص 416.

[5] لهوف، ص 156.