در تاريخ اسلام، همواره سردمداران حزب شيطان و پيروانشان از پوشش اسلام سود جسته و با ظـاهـري آراسـتـه بـه ايـمـان، مـردم را فـريـفـتـه و كـفـر و بـاطـل گـرايـي خـويـش را مـنـافـقـانـه پنهان كرده اند و از اين رهگذر، بهتر به مقاصد شوم و شـيـطـانـي خـود دسـت يـافـتـه انـد. امـويـان نـيـز بـا داعـيـه خـلافـت رسـول الله بـه مـيـدان آمـدنـد و از اسـلام، عـليـه اسـلام سود جستند، ولي از انديشه، كردار و گفتارشان، كفر و نفاق نمايان بود و با معيارهاي اسلامي، به آساني

مـي شد به اغراض ياوه آنان پي برد. گرچه بر شمردن همه نشانه هاي آنان در حد گنجايش اين كتاب نيست، برخي از آن ها را به اختصار باز مي گوييم: