بازگشت

خواص اهل باطل


سـردمـداران بـاطـل نـيز در طول تاريخ همواره هواداراني از جان گذشته داشته اند كه با تمام وجـود از رهـبران خود پيروي كرده و سرنوشت خويش را به سرنوشت آنان گره زده اند. خواص پـيـرو بـني اميّه نيز چنين بوده اند و دين و دنياي خويش را در پاي مطامع شيطاني حزب شيطان قـربـانـي كـرده انـد تـا جـايـي كه به تعبير اميرمؤمنان (ع) پيروي آنان از بني اميه، بسي اسـتوارتر از پيروي شيعيان از پيشوايان معصوم بوده است. از اين حقيقت تلخ در نهج البلاغه نيز سخن رفته است:

(وَ اللّهِ يـُمـيـتُ الْقـَلْبَ وَ يـَجـْلِبُ الْهـَمَّ مـِنـِاجـْتـِمـاعِ هـؤُلاءِ الْقـَوْمِ عَلي باطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِكُمْ عَنْ حَقِّكُمْ) [1] .

بـه خـدا سـوگـنـد! دل را مـي مـيـرانـد و حـزن آور اسـت كـه اين گروه [پيرو بني اميه] بر راه باطل خويش استوارند و شما بر حق خويش دچار سستي و تفرقه ايد.

امـام (ع) در جـايـي ديـگـر، حـمـايـت بـي دريـغ خـواص اهـل بـاطل را با طرفداران ظاهري اهل حق مقايسه مي كند و جدّيت آنان را ده برابر مي شمارد و مي فرمايد:

(لَوَدِدْتُ وَاللّهِ اَنَّ مـُعـاوَيـَةَ صـارَفـَنـي بـِكـُمْ صـَرْفَ الدّنـيـار بـِالدِّرْهَمِ فَاَخَذَ مِنّي عَشَرَةً مِنْكُمْ وَاَعْطاني رَجُلا مِنْهُمْ) [2] .

به خدا سوگند دوست دارم معاويه درباره شما با من، معامله دينار به درهم انجام مي داد؛ يعني ده نفر از شما را مي گرفت و يكي از هواداران خود را به من مي داد!

عـلي بـن ابـي حـمـزه مي گويد: دوستي داشتم كه در دستگاه دولت بني اميه كار مي كرد. از من خواست كه از امام صادق (ع) رخصت گيرم تا خدمت آن حضرت برسد. من نيز چنين كردم. چون خدمت امام (ع) رسيد، گفت: (من در ادارات دولتي بني اميه كار مي كنم و مالي فراوان به دست آورده ام تـكليف من چيست؟) امام فرمود: (اگر بني اميه كساني چون شما را نمي يافتند تا برايشان كار كـنـد و بـجنگد و سياهي لشكر شوند، هرگز حق ما را غصب نمي كردند و اگر مردم بني اميه را رهـا مـي كـردنـد و بـدانـان مـدد نـمـي رسـانـيـدنـد هـرگـز بـه چـنـيـن جـايـگـاهـي نـمـي رسـيـدنـد.) [3] از ايـن حـديـث شـريف مي توان دريافت كه سهم اصلي جنايات بي شمار حزب شيطان اموي را خواص اهل باطل بر عهده داشته اند و آنان با حمايت هاي بي دريغ و همه جانبه خود، سردمداران كفر و نفاق را در كسب قدرت و انجام جنايت ياري مي كرده اند تا خود نـيـز از سـفره هاي رنگيني كه از پايمال شدن حق خدا و مردم در كاخ هاي ستم گسترده مي شود، بهره اي گيرند.


پاورقي

[1] نهج البلاغه، خطبه 27.

[2] همان، خطبه 97.

[3] بحار الانوار ج 75، ص 37.