بازگشت

عقوبت ترك زيارت آن بزرگوار


«عن محمد بن مسلم عن ابي جعفر عليه السلام قال: من لم يات قبر الحسين عليه السلام من شيعتنا كان منتقص الايمان، منتقص الدين و ان دخل الجنة كان دون المؤمنين في الجنة » [1] محمد بن مسلم از امام باقر عليه السلام روايت كرده است: از شيعيان ما هر كس قبر حسين عليه السلام را زيارت نكند، ايمانش ناقص و دينش ناقص است و اگر اهل بهشت باشد مقامي پايين تر از ديگر مؤمنان خواهد داشت.

عن سيف بن عميرة عن رجل عن ابي عبدالله قال: «من لم يات قبر الحسين عليه السلام و هو يزعم انه لنا شيعة حتي يموت فليس هو لنا بشيعة.» [2] سيف بن عميره از شخصي روايت مي كند كه امام صادق عليه السلام فرمود: كسي كه تا آخر عمر به زيارت حسين عليه السلام نرود و تصور كند شيعه ما است، چنين شخصي شيعه ما نيست.

عن هارون بن خارجة عن ابي عبدالله عليه السلام قال: «سالته عمن ترك الزيارة زيارة قبر الحسين بن علي من غير علة قال: «هذا رجل من اهل النار» [3] هارون بن خارجه گويد: از امام صادق عليه السلام درباره كسي كه زيارت قبر حسين بن علي عليهما السلام را بدون عذر ترك گويد، پرسيدم. فرمود: چنين شخصي اهل دوزخ است.

فلسفه اصرار ائمه: بر زيارت حضرت سيدالشهدا اين بود كه چون دشمنان اسلام يعني، بني اميه، بني مروان و بني عباس با تمام قدرت تلاش مي كردند كربلا و عاشورا و قيام حسين را نابود كرده و نگذارند اثري از قبر امام باقي بماند لذا ائمه معصومين (ع) بر اين امر عنايت ويژه اي مبذول مي فرمودند چرا كه فرهنگ عاشورا و تاريخ كربلا و حرم حسين، هميشه براي حاكمان ستمگر زمان، خطرساز بوده و هست.

در جلد 45 بحارالانوار، صفحه 390 بابي تحت عنوان «جور الخلفاء علي قبره الشريف »

تجاوز خلفا بر قبر شريف آن حضرت آمده است كه مي توان به آن مراجعه كرد.

شخصي به نام ديزج مي گويد:

«بعثني المتوكل الي كربلاء لتغيير قبر الحسين ». «المتوكل يامر بحرث قبر الحسين عليه السلام مدة عشرين سنة » متوكل مرا به كربلا فرستاد تا آثار قبر حسين را از ميان بردارم. متوكل در مدت بيست سال دستور مي داد قبر حسين عليه السلام را شخم بزنند.

بني اميه و بني عباس، هر دو در اين مورد حساسيت داشتند و در آن مشترك بودند.

5- ائمه:

خودشان در نمازها از تربت امام حسين عليه السلام استفاده مي كردند و شيعيان را به استفاده از آن توصيه مي نمودند. در حالات امام سجاد عليه السلام آمده است:

«فكان اذا حضرته الصلاة صبه علي سجادته و سجد عليه » [4] هرگاه وقت نماز مي رسيد آن (تربت كربلا) را روي سجاده اش مي ريخت و بر آن سجده مي كرد.

حضرت صادق عليه السلام فرمود:

«و من كانت معه سبحة من طين قبر الحسين كتب مسبحا و ان لم يسبح بها» [5] هر كس همراهش تسبيحي از تربت قبر حسين عليه السلام باشد، از تسبيح گويان محسوب مي شود گرچه با آن تسبيح نگويد.

«عن موسي بن جعفر عليه السلام قال: و لا تاخذوا من تربتي شيئا لتبركوا به فان كل تربة لنا محرمة الا تربة جدي الحسين بن علي عليهما السلام فان الله عزوجل جعلها شفاء لشيعتنا و اوليائنا» [6] موسي بن جعفر عليهما السلام فرمود: از تربت من هرگز براي تبرك بر نداريد زيرا همه تربت ها جز تربت جدم حسين بن علي عليهما السلام حرام است خداوند - عزوجل - آن را براي شيعيان و دوستداران ما شفا قرار داده است.

بقيه روايات را مي توان در جلد 101 بحارالانوار از صفحه 118 تا 140 و از صفحه 140 كتاب ثواب الاعمال و جلد 10 وسائل الشيعه صفحه 408 مطالعه كرد.

اولين كسي كه بر تربت امام حسين عليه السلام سجده كرد حضرت علي بن الحسين عليهما السلام بود كه پس از دفن پدر، مقداري از خاك قبر را برداشته و بر آن سجده كرد و با آن خاك تسبيح درست كرد. برخي بيماران مدينه با همين تربت شفا يافتند. [7] .

ائمه طاهرين عليهم السلام: با اين پنج شيوه، در طول تاريخ كه حكومت به دست مخالفان شيعه بود نگذاشتند نهضت خونين كربلا فراموش شود و امروز اين رسالت بزرگ به عهده شيعيان ميباشد كه شيوه ها را شناخته و دنبال كنند چون با زنده ماندن قيام امام حسين عليه السلام و راه او، اسلام و تشيع زنده و جاويد مي ماند.


پاورقي

[1] همان.

[2] همان، ص 212.

[3] وسائل الشيعه، ج 3، ص 608.

[4] همان.

[5] همان، ج 10، ص 410 تا 412.

[6] زندگاني امام حسين، مرحوم حسين عمادزاده، ص 855.

[7] مفردات راغب، ص 387.