اهميتي كه ائمه معصوم (عليهم السلام) به عزاداري حسين (عليه السلام) مي دادند، نشان مي دهد كه مسأله عزاداري، مسأله اي سابقه دار است و ريشه در فرهنگ اهل بيت (عليهم السلام) دارد. البته در دوران آل بويه در تاريخ چند قرن پيش از صفويان نيز عزاداري سنّتي در جامعه آن روز جايگاه ويژ ه اي داشته است و نكته قابل ذكر آن است كه در زمان شاهان صفوي اهتمام خاصي نسبت به فرهنگ اهل بيت و عزاداري عاشورايي ابراز مي شده است و چون شاهان پيش از اين دوره، غالباً از اهل سنت بوده و توجه چنداني به چنين فرهنگ و مراسم عاشورايي مبذول نمي داشته اند، برخي از مخالفان اهل بيت و يا ناآگاهان در اين باره مسأله عزاداري را برخاسته از صفويان پنداشته اند، در حالي كه صفويان فقط در حفظ و تداوم اين سنّت كوشيده اند.