عمرو بن عاص، شيّاد معروف تاريخ، يكي از بازوان پرتوان معاويه بود.

براي شناختن او، لازم است به مطلبي اشاره كنيم و آن اينكه در دوران جاهليت ازدواج دست جمعي و گروهي رواج داشت و آن را «نكاح الرهط» مي گفتند. و آن چنين


بود كه جمعيتي كمتر از 10 نفر زني را بر مي گزيدند، مخارج زندگي او را تأمين مي كردند تا هنگامي كه بچه اش را به دنيا بياورد؛ اگر دختر بود نزد زن مي ماند و اگر پسر بود، مردان در جلسه اي جمع مي شدند، در حالي كه آن زن پسر را در آغوش داشت وارد مي شد، طبق نظر خود، بچه را به هر كس مي داد، آن مرد به عنوان پدر آن طفل قلمداد مي گشت. درباره عمرو بن عاص هم گفته اند: وقتي ليلي، مادر او، وي را در آغوش عاص بن وائل گذاشت، ابوسفيان ناراحت شد. او همواره مي گفت: بدون ترديد، عمرو فرزند من است. [1] .