سيد الشهدا (عليه السلام) در خطبه فوق به چند مورد اشاره كرد:

الف: در جمع حضار ايستاد و سخن گفت [ثُمَّ قامَ خَطِيباً] [1] تا همگان بدانند كه تصميم نهايي امام چيست.

ب: از شهادت خود سخن گفت.

ج: از شرافت و برتري قتل (شهادت) سخن به ميان آورد.

د: از درنده خويي دشمن خبرداد.

هـ: سر انجام بر جاي بدن هاي خود در ميدان نبرد را بيان كرد.

وـ: از آينده روشنِ حركت خود و از پيروزي معنوي اش در فرداي تاريخ و روز قيامت مطالبي گفت.

ز: با صراحت به همراهان فرمود: آن كسي كه جان بركف عمل مي كند و جان خود را فداي دين خدا مي نمايد، با ما همراهي كند.

ح: اين خطبه پس از رايزني ها و اظهار نظريه هاي محمّد حنفيه، عبدالله بن عمر، عبدالله بن زبير و ديگران انجام گرفت و آخرين تصميم سرنوشت ساز امام بود.