كارگزاران سفّاك يزيد، در همان آغازين كشتار خود در كربلا، سعي داشتند هويّت اصلي شهدا را در پرده ابهام قرار دهند؛ تا مبادا اين كشتار موجب حركت جامعه عليه رژيم جبّار يزيد گردد. بر اين اساس، «ترور شخصيت» شهداي كربلا در رأس برنامه هاي عملي و تبليغي آنها قرار گرفت و طبق برنامه زير عمل كردند:

الف: از سوي كارگزاران حكومت اموي در كربلا، اعلام شد: «اَحْرِقُوا بُيُوتَ الظّالِمِين»؛ [1] «خانه هاي ظالمان را به آتش بكشيد.»

پيش از اين نيز امام (عليه السلام) را به آتش جهنم نويد داده بودند! چنان كه «عبدالله بن حوزه» به امام گفته بود: «اَبشر بِالنّارِ!» و شمر نيز صبح عاشورا به امام (عليه السلام) گفت: «تَعَجَّلْتَ بِالنّارِ قَبْلَ يَومِ الْقِيامَةِ». [2] .

ب: عبيدالله بن زياد در جمع كوفيان، بعد از شهادت سيدالشهدا (عليه السلام) ويارانش، گفت: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي أَظْهَر الْحَقَّ وَأَهْلَهُ، وَنَصَرَ أَميرَ الْمُؤْمِنينَ وَ أَشْياعَهُ وَ قَتَلَ الكَذّابَ ابْنَ الكَذّابِ!»؛ [3] . «حمد و سپاس خداي را كه اميرالمؤمنين (يزيد) را ياري كرد و حق و اهلش را پيروز گردانيد و دروغگو و پسر دروغگو؛ يعني حسين بن علي و پيروان او را به قتل رساند!»

ج: در شام، در آغاز ورود اسيران به دمشق، از سوي يزيد و كارگزاران او اعلام شده بود كه: «يا أَهْلَ الشّامِ هؤُلاءِ السَّبايا أَهْلَ بَيْتِ الْمَلْعُون!»؛ [4] «اي اهل شام، اين افراد از


اسيران اهل بيت ملعون هستند!»

د: دستگاه جبار در شام و كوفه سيدالشهدا و ياران او را بيشتر با عنوان «خارجي» ياد مي كردند [5] كه در رأس همه اين ها، نسبت «فتنه گري» به امام (عليه السلام) قرار داشت.

از آثار همين تبليغات شوم بود كه يكي از تماشاگران، در برابر اُسرا گفت: «الْحَمْدُ للهِِ الَّذي قَتَلَكُم وَأَهْلَكَكُمْ وَقَطَعَ قُرُونَ الْفِتْنَةَ»؛ [6] «حمد و سپاس خداي را كه شما و خاندانتان را كشت و هلاكتان كرد و شاخ هاي فتنه را قطع نمود!»