بازگشت

ديدار دو يار باوفا


حبيب روز عاشورا در ميدان رزم چنين رجز مي خواند:



أنا حبيب و أبي مظاهر

فارس هيجاء و حرب تسعر



أنتم أعدّ عدة و أكثر

و نحن أوفي منكم و أصبر



و أنتم عندالوفاء أعذر (أغدر) [1] .

و نحن أعلي حجّةً و أظهر [2] .




«من، حبيب، پسر مظاهر در روز رزم همچون شير، دليرم.

شما دشمنان، گرچه از حيث تعداد بيشتر مي باشيد ولي زود از مسؤوليت، شانه خالي مي كنيد و ما نسبت به مسؤوليت و مولاي خود وفادار و صبوريم.

شما در پيشگاه خدا ذليل و دليلي جهت حقانيت خود نداريد شما در خط باطليد و ما در صراط حقيم.»


پاورقي

[1] معالي السبطين، ج1، ص230.

[2] نکـ: ابن شهرآشوب، مناقب، بخش امام حسين (عليه السلام)، اعلمي ؛ دائرة المعارف، ج7، ص502 و معالي السبطين، ج1، ص230.