خداوند بزرگ بركات بسياري در خاك قبر حسين بن علي (عليهما السلام) قرار داده است

كه آن ويژگي و بركت در هيچ يك از تربت هاي مَشاهد متبركه نيست و اين به

خاطر آن است كه آن حضرت خود را فداي دين و احكام الهي كرد و خدا هم وي را

پذيرفت.

در زمان صفويه، جلسه اي با حضور علماي بزرگ اسلام و يكي از عالمان بزرگ مسيحي، كه براي بحث درباره نبوّت پيامبر اسلام به اصفهان آمده بود، در دربار شاه


عباس تشكيل مي گردد. ملاّ محسن فيض كاشاني (رحمه الله) [1] نيز كه در آن مجلس حضور داشت،

رو به آن عالمِ مسيحي نموده، گفت: تو كه ادعا مي كني مي تواني از ما في الضمير و درون ما خبر دهي، اكنون بگو كه در دست من چيست؟

او پس از لحظه اي درنگ گفت: فهميدم چيست، اكنون در اين فكرم كه آن را از كجا آورده اي! ميان دستت، قطعه اي از بهشت است. فيض گفت: اشتباه نمي كني؟ عالم مسيحي گفت: يقين دارم اشتباهي صورت نگرفته است. فيض گفت: بنابراين، واجب است مسلمان شوي؛ زيرا پيامبر (صلي الله عليه وآله) خبر داد كه خاك كربلا قطعه اي از خاك بهشت است. وي كه فرد منصف و حق جويي بود، بي درنگ مسلمان شد.